پن لکوپنی گربه‌ها، که به آن دیستمپر گربه یا پاروویروس گربه نیز گفته می‌شود، یک بیماری ویروسی بسیار مسری و خطرناک است که می‌تواند برای گربه‌ها، به ویژه بچه گربه‌ها، کشنده باشد. شناخت این بیماری و راه‌های پیشگیری و درمان آن برای هر صاحب گربه ضروری است.

در این پست وبلاگ، به 19 نکته مهم درباره پن لکوپنی گربه‌ها می‌پردازیم:

• ✔1. عامل بیماری: ویروس پاروویروس گربه‌سانان (FPV) عامل اصلی این بیماری است.
• ✔2. گربه‌های در معرض خطر: بچه گربه‌ها (به ویژه زیر 5 ماه) و گربه‌های واکسینه نشده بیشتر در معرض خطر هستند.
• ✔3. راه‌های انتقال: انتقال از طریق تماس مستقیم با گربه آلوده، مدفوع، استفراغ، ترشحات بدن و اشیاء آلوده (مانند ظرف غذا، خاک گربه و لباس) صورت می‌گیرد.
• ✔4. مقاومت ویروس: ویروس پن لکوپنی بسیار مقاوم است و می‌تواند تا یک سال در محیط زنده بماند.
• ✔5. علائم اولیه: بی‌حالی، بی‌اشتهایی، تب و استفراغ از علائم اولیه بیماری هستند.
• ✔6. علائم پیشرفته: اسهال (اغلب خونی)، کم آبی بدن، کاهش وزن شدید و درد شکم از علائم پیشرفته هستند.
• ✔7. علائم عصبی: در موارد نادر، ممکن است علائم عصبی مانند لرزش، تشنج و عدم تعادل نیز مشاهده شود.
• ✔8. آسیب به سیستم ایمنی: ویروس پن لکوپنی به سلول‌های سفید خون (لکوسیت‌ها) حمله می‌کند و سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کند.
• ✔9. آسیب به روده: ویروس به سلول‌های پوششی روده نیز آسیب می‌رساند و باعث اسهال و سوء جذب مواد غذایی می‌شود.
• ✔10. تشخیص: تشخیص بر اساس علائم بالینی، تاریخچه واکسیناسیون و آزمایش خون (شمارش سلول‌های خونی و تست PCR) انجام می‌شود.
• ✔11. شمارش سلول‌های خونی: در آزمایش خون، معمولاً تعداد سلول‌های سفید خون (لکوسیت‌ها) به شدت کاهش می‌یابد (لکوپنی).
• ✔12. تست PCR: تست PCR وجود ویروس در مدفوع یا خون را تایید می‌کند.
• ✔13. درمان حمایتی: درمان پن لکوپنی عمدتاً حمایتی است و شامل مایع درمانی، تغذیه با سرنگ، داروهای ضد استفراغ و آنتی بیوتیک‌ها می‌شود.
• ✔14. آنتی بیوتیک‌ها: آنتی بیوتیک‌ها برای درمان عفونت‌های ثانویه باکتریایی که به دلیل تضعیف سیستم ایمنی ایجاد می‌شوند، تجویز می‌شوند.
• ✔15. انتقال خون: در موارد شدید، ممکن است نیاز به انتقال خون باشد.
• ✔16. قرنطینه: گربه‌های مبتلا باید از سایر گربه‌ها جدا شوند تا از شیوع بیماری جلوگیری شود.
• ✔17. ضدعفونی: محیط زندگی گربه باید با مواد ضدعفونی کننده مناسب (مانند وایتکس رقیق شده) تمیز شود.
• ✔18. پیشگیری: واکسیناسیون بهترین راه پیشگیری از پن لکوپنی است.
• ✔19. برنامه واکسیناسیون: بچه گربه‌ها باید از 6-8 هفتگی واکسینه شوند و سپس دوز یادآور در 10-12 هفتگی دریافت کنند. واکسیناسیون سالانه برای گربه‌های بالغ توصیه می‌شود.

به خاطر داشته باشید که پن لکوپنی یک بیماری جدی است و نیاز به مراقبت‌های دامپزشکی فوری دارد. هرچه درمان زودتر آغاز شود، شانس بهبودی بیشتر خواهد بود.

با واکسیناسیون به موقع و رعایت بهداشت، می‌توانید از گربه خود در برابر این بیماری خطرناک محافظت کنید.

در صورت مشاهده هرگونه علائم مشکوک در گربه خود، بلافاصله به دامپزشک مراجعه کنید.

19 نکته ضروری درباره بیماری پنلوکوپنی گربه ها (Feline Panleukopenia)

1. پنلوکوپنی چیست؟

پنلوکوپنی، که به آن دیستمپر گربه ها یا بیماری پارواویروس گربه ها نیز گفته می شود، یک بیماری ویروسی بسیار مسری و اغلب کشنده در گربه ها است. این بیماری به ویژه در بچه گربه ها و گربه های واکسینه نشده شایع تر است. ویروس پنلوکوپنی سلول های در حال تقسیم سریع، مانند سلول های مغز استخوان، بافت لنفاوی و روده را مورد هدف قرار می دهد. این امر منجر به کاهش شدید گلبول های سفید خون (پنلوکوپنی)، تضعیف سیستم ایمنی و آسیب جدی به روده می شود. پنلوکوپنی می‌تواند باعث استفراغ شدید، اسهال خونی، کم آبی بدن، ضعف شدید و مرگ شود. تشخیص زودهنگام و درمان تهاجمی برای افزایش شانس بقای گربه مبتلا ضروری است. واکسیناسیون منظم بهترین راه برای پیشگیری از این بیماری است.

2. راه های انتقال ویروس پنلوکوپنی

ویروس پنلوکوپنی بسیار مسری است و می‌تواند از طریق تماس مستقیم با گربه های آلوده یا از طریق تماس با اشیاء آلوده منتقل شود.این اشیاء میتوانند شامل کاسه های غذا و آب، جعبه خاک، ملافه، لباس و حتی دست های افرادی باشند که با گربه آلوده در تماس بوده اند.ویروس بسیار مقاوم است و می‌تواند ماه ها در محیط زنده بماند، مخصوصا در محیط های سرد و مرطوب.گربه های آلوده میتوانند ویروس را از طریق مدفوع، ادرار، استفراغ و ترشحات بینی و چشمی دفع کنند.حتی گربه هایی که از بیماری بهبود یافته اند نیز میتوانند برای مدت کوتاهی به دفع ویروس ادامه دهند.

انتقال از طریق جفت نیز ممکن است، به این معنی که مادر باردار آلوده می‌تواند ویروس را به بچه گربه های خود منتقل کند.

محیط های با جمعیت بالای گربه ها، مانند پناهگاه ها و پروروشگاه ها، به دلیل تراکم جمعیت و امکان تماس با ویروس، بیشتر در معرض خطر هستند.

3. علائم بالینی پنلوکوپنی

علائم پنلوکوپنی می‌تواند بسیار سریع ظاهر شود و شدت آن متفاوت است. از جمله علائم شایع می توان به بی حالی، از دست دادن اشتها، تب (یا دمای پایین بدن در مراحل پیشرفته)، استفراغ و اسهال (اغلب خونی) اشاره کرد. گربه های مبتلا ممکن است دچار کم آبی شدید شوند و علائمی مانند چشمان گود افتاده و خشک شدن لثه ها نشان دهند. در برخی موارد، گربه ها ممکن است دچار عدم هماهنگی و لرزش شوند. بچه گربه های آلوده ممکن است دچار مرگ ناگهانی شوند. همچنین ممکن است گربه ها دچار علائم عصبی مانند تشنج شوند، مخصوصا اگر ویروس به مغز رسیده باشد. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، فوراً با دامپزشک تماس بگیرید.

4. تشخیص پنلوکوپنی

تشخیص پنلوکوپنی معمولاً بر اساس ترکیبی از علائم بالینی، سابقه واکسیناسیون و آزمایش های آزمایشگاهی انجام می شود. شمارش کامل خون (CBC) معمولاً نشان دهنده کاهش شدید گلبول های سفید خون (پنلوکوپنی) است. آزمایش مدفوع می‌تواند وجود ویروس را تشخیص دهد، مخصوصا با بهره‌گیری از روش PCR (واکنش زنجیره ای پلیمراز) که بسیار حساس است. برخی از کیت های تشخیصی سریع در دسترس هستند که میتوانند ویروس را در مدفوع تشخیص دهند، اما دقت آنها ممکن است کمتر از PCR باشد. دامپزشک ممکن است آزمایش های دیگری را نیز برای رد سایر بیماری ها که علائم مشابهی دارند، مانند مسمومیت یا انسداد روده، انجام دهد. در برخی موارد، برای تأیید تشخیص، بیوپسی از بافت روده ممکن است انجام شود. تشخیص زودهنگام برای شروع درمان به موقع و افزایش شانس بقا بسیار مهم است.

5. درمان پنلوکوپنی

درمان پنلوکوپنی عمدتاً حمایتی است و بر رفع کم آبی، کنترل عفونت های ثانویه و تقویت سیستم ایمنی تمرکز دارد. بستری شدن در بیمارستان دامپزشکی برای دریافت مایعات داخل وریدی (IV) برای رفع کم آبی ضروری است. آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از عفونت های باکتریایی ثانویه تجویز می شوند، زیرا سیستم ایمنی گربه به شدت ضعیف شده است. داروهای ضد استفراغ و ضد اسهال برای کاهش علائم گوارشی استفاده می شوند. در برخی موارد، انتقال خون ممکن است برای جبران کم خونی و تقویت سیستم ایمنی لازم باشد. تغذیه با لوله ممکن است ضروری باشد اگر گربه نتواند به طور داوطلبانه غذا بخورد. مراقبت های پرستاری شامل تمیز نگه داشتن گربه، نظارت بر علائم حیاتی و ارائه یک محیط آرام و بدون استرس است.

6. واکسیناسیون: بهترین راه پیشگیری

واکسیناسیون بهترین و موثرترین راه برای پیشگیری از پنلوکوپنی است. بچه گربه ها معمولاً واکسیناسیون خود را از 6 تا 8 هفتگی شروع می کنند و هر 3 تا 4 هفته یکبار تا 16 هفتگی تکرار می شوند. سپس یک واکسن یادآور در 1 سالگی و پس از آن هر 1 تا 3 سال یکبار، بسته به نوع واکسن و توصیه دامپزشک، تزریق می شود. واکسیناسیون به گربه کمک می کند تا ایمنی در برابر ویروس ایجاد کند و از ابتلا به بیماری یا کاهش شدت آن جلوگیری کند. حتی گربه هایی که در محیط های داخلی زندگی می کنند نیز باید واکسینه شوند، زیرا ویروس می‌تواند از طریق لباس و کفش به داخل خانه منتقل شود. واکسیناسیون مادر باردار می‌تواند به انتقال آنتی بادی ها به بچه گربه ها کمک کند و آنها را در برابر بیماری محافظت کند. با دامپزشک خود در مورد بهترین برنامه واکسیناسیون برای گربه خود مشورت کنید.

7. پیش آگهی (شانس بقا)

پیش آگهی پنلوکوپنی بستگی به عوامل مختلفی دارد، از جمله شدت بیماری، سن گربه، وضعیت سیستم ایمنی و زمان شروع درمان. بچه گربه ها و گربه های دارای سیستم ایمنی ضعیف، شانس بقای کمتری دارند. درمان زودهنگام و تهاجمی می‌تواند شانس بقا را به طور قابل توجهی افزایش دهد. برخی از مطالعات نشان داده اند که میزان بقا در گربه های مبتلا به پنلوکوپنی که تحت درمان قرار می گیرند، بین 30 تا 50 درصد است. اگر گربه از بیماری بهبود یابد، معمولاً ایمنی طولانی مدت در برابر ویروس ایجاد می کند. مراقبت های ویژه و نظارت دقیق برای افزایش شانس بقای گربه ضروری است.

8. ضدعفونی کردن محیط

از آنجایی که ویروس پنلوکوپنی بسیار مقاوم است، ضدعفونی کردن دقیق محیط برای جلوگیری از گسترش آن بسیار مهم است.از سفید کننده رقیق شده (1 قسمت سفید کننده به 32 قسمت آب) برای ضدعفونی کردن سطوح سخت، مانند کاسه های غذا و آب، جعبه خاک، کف و قفس استفاده کنید.ملافه ها، حوله ها و سایر وسایل نرم را با آب گرم و مواد شوینده قوی بشویید و در خشک کن با حرارت بالا خشک کنید.اشیاء غیر قابل ضدعفونی کردن، مانند اسباب بازی های نرم و برخی از جعبه های خاک، باید دور ریخته شوند.باید به خاطر داشته باشید که سفید کننده می‌تواند برای گربه ها سمی باشد، بنابراین پس از ضدعفونی کردن، سطوح را کاملاً با آب بشویید و اجازه دهید خشک شوند قبل از اینکه گربه ها دوباره به آنها دسترسی داشته باشند.

تمام مناطقی که گربه آلوده در آن بوده است را به طور کامل تمیز و ضدعفونی کنید.

حداقل به مدت یک ماه از ورود گربه های واکسینه نشده به منطقه آلوده خودداری کنید.

9. قرنطینه

قرنطینه گربه های آلوده برای جلوگیری از گسترش پنلوکوپنی بسیار مهم است. گربه های آلوده باید در یک اتاق جداگانه نگهداری شوند و از تماس با سایر گربه ها و حیوانات خانگی جلوگیری شود. هنگام مراقبت از گربه آلوده، از دستکش و لباس محافظ استفاده کنید و پس از آن دست های خود را به طور کامل بشویید. از وسایل جداگانه (کاسه غذا و آب، جعبه خاک، ملافه) برای گربه آلوده استفاده کنید و آنها را با وسایل سایر حیوانات خانگی مخلوط نکنید. قرنطینه باید تا زمانی ادامه یابد که گربه دیگر علائمی نداشته باشد و آزمایش مدفوع او منفی شود (معمولاً حدود 2 تا 3 هفته). اگر گربه در بیمارستان دامپزشکی بستری است، بیمارستان مسئول قرنطینه و جلوگیری از گسترش بیماری است. در صورت وجود چندین گربه در خانه، همه آنها باید از نظر پنلوکوپنی آزمایش شوند و واکسیناسیون آنها به روز شود.

10. حمایت تغذیه ای

حمایت تغذیه ای نقش مهمی در بهبودی گربه مبتلا به پنلوکوپنی دارد. از آنجایی که آسیب به روده می‌تواند جذب مواد مغذی را مختل کند، ارائه یک رژیم غذایی آسان هضم و مغذی ضروری است. دامپزشک ممکن است یک رژیم غذایی خاص تجویز کند که برای گربه های مبتلا به مشکلات گوارشی طراحی شده است. اگر گربه قادر به خوردن به طور داوطلبانه نیست، ممکن است تغذیه با لوله ضروری باشد. تغذیه با لوله به اطمینان از دریافت مواد مغذی مورد نیاز گربه برای بهبودی کمک می کند. ارائه آب تمیز و تازه به طور مداوم برای جلوگیری از کم آبی بسیار مهم است. در برخی موارد، مکمل های غذایی مانند گلوتامین و پروبیوتیک ها ممکن است برای حمایت از سلامت روده مفید باشند.

11. انتقال آنتی بادی

در برخی موارد، دامپزشک ممکن است انتقال آنتی بادی را برای کمک به تقویت سیستم ایمنی گربه مبتلا به پنلوکوپنی توصیه کند. این کار می‌تواند از طریق تزریق پلاسمای خون از گربه هایی که قبلاً در برابر پنلوکوپنی واکسینه شده اند یا بهبود یافته اند، انجام شود. پلاسما حاوی آنتی بادی هایی است که میتوانند به مبارزه با ویروس کمک کنند. این روش می‌تواند به ویژه برای بچه گربه های بسیار جوان یا گربه های دارای سیستم ایمنی ضعیف مفید باشد. انتقال آنتی بادی یک درمان گران قیمت است و همیشه در دسترس نیست. دامپزشک شما می‌تواند تعیین کند که آیا این روش برای گربه شما مناسب است یا خیر. باید به خاطر داشته باشید که انتقال آنتی بادی جایگزینی برای واکسیناسیون نیست.

12. پنلوکوپنی در پناهگاه ها و پروروشگاه ها

پنلوکوپنی می‌تواند یک مشکل جدی در پناهگاه ها و پروروشگاه ها باشد، جایی که تعداد زیادی گربه در نزدیکی یکدیگر زندگی می کنند. به دلیل تراکم جمعیت و امکان تماس با ویروس، این محیط ها بیشتر در معرض خطر شیوع بیماری هستند. اقدامات بهداشتی سختگیرانه، از جمله واکسیناسیون، قرنطینه و ضدعفونی کردن، برای جلوگیری از گسترش پنلوکوپنی در این محیط ها ضروری است. گربه های جدید باید قبل از ورود به جمعیت اصلی، قرنطینه و از نظر بیماری آزمایش شوند. کارکنان پناهگاه و پروروشگاه باید در مورد علائم پنلوکوپنی و اهمیت اقدامات پیشگیرانه آموزش ببینند. شیوع پنلوکوپنی می‌تواند منجر به تلفات قابل توجهی از گربه ها شود و منابع را تحت فشار قرار دهد. پیشگیری بهترین راه برای محافظت از گربه ها در پناهگاه ها و پروروشگاه ها است.

13. جهش ویروس

ویروس پنلوکوپنی می‌تواند جهش یابد، به این معنی که می‌تواند تغییر کند و واکسن ها ممکن است همیشه 100% موثر نباشند. با این حال، واکسیناسیون هنوز هم بهترین راه برای محافظت از گربه ها در برابر بیماری است. در صورت بروز شیوع بیماری، باید با دامپزشک خود در مورد بهترین روش های پیشگیری و درمان مشورت کنید. حتی اگر واکسن 100% موثر نباشد، می‌تواند به کاهش شدت بیماری کمک کند. واکسیناسیون همچنان یک ابزار مهم در کنترل پنلوکوپنی است.

14. تشخیص افتراقی

تشخیص افتراقی پنلوکوپنی مهم است، زیرا علائم آن می‌تواند مشابه سایر بیماری ها باشد. سایر بیماری هایی که میتوانند علائم مشابهی داشته باشند عبارتند از: مسمومیت، انسداد روده، پانکراتیت، و عفونت های باکتریایی. دامپزشک آزمایش های مختلفی را برای رد سایر بیماری ها انجام می دهد. سابقه بالینی گربه، از جمله سابقه واکسیناسیون، نیز برای تشخیص مهم است. تشخیص دقیق برای ارائه درمان مناسب ضروری است. اگر گربه شما علائمی شبیه به پنلوکوپنی دارد، فوراً با دامپزشک تماس بگیرید. هرچه زودتر درمان شروع شود، شانس بقا بیشتر می شود.

15. اهمیت تمیزی

حفظ محیطی تمیز برای کاهش خطر ابتلا به پنلوکوپنی بسیار مهم است. به طور مرتب کاسه های غذا و آب گربه را تمیز کنید و جعبه خاک را روزانه تمیز کنید. ملافه ها و حوله های گربه را به طور مرتب بشویید. مناطقی که گربه در آن زندگی می کند را به طور مرتب جارو و تمیز کنید. اگر گربه شما بیمار است، محیط او را به طور مرتب ضدعفونی کنید. تمیزی به جلوگیری از گسترش ویروس کمک می کند.

16. استرس و پنلوکوپنی

استرس می‌تواند سیستم ایمنی گربه را ضعیف کند و او را مستعد ابتلا به پنلوکوپنی کند. سعی کنید تا حد امکان از استرس برای گربه خود جلوگیری کنید. یک محیط آرام و پایدار برای گربه خود فراهم کنید. از تغییرات ناگهانی در محیط زندگی گربه خود خودداری کنید. اگر گربه شما استرس دارد، با دامپزشک خود در مورد راه های کاهش استرس او مشورت کنید. گربه های شاد و سالم کمتر احتمال دارد به بیماری مبتلا شوند.

17. ریکاوری و مراقبت های بعدی

ریکاوری از پنلوکوپنی می‌تواند زمان بر باشد و نیاز به مراقبت های ویژه دارد. بعد از اینکه گربه شما از بیمارستان مرخص شد، دستورالعمل های دامپزشک را به دقت دنبال کنید. به گربه خود داروهای تجویز شده را طبق دستور بدهید. یک رژیم غذایی آسان هضم برای گربه خود تهیه کنید. از گربه خود در برابر استرس محافظت کنید. به طور مرتب با دامپزشک خود برای معاینات پیگیری تماس بگیرید.

18. هزینه درمان

درمان پنلوکوپنی می‌تواند پرهزینه باشد، مخصوصا اگر گربه نیاز به بستری شدن در بیمارستان و دریافت مراقبت های ویژه داشته باشد. قبل از شروع درمان، با دامپزشک خود در مورد هزینه های احتمالی صحبت کنید. برخی از شرکت های بیمه حیوانات خانگی هزینه های درمان پنلوکوپنی را پوشش می دهند. گزینه های تامین مالی دیگر نیز ممکن است در دسترس باشند. سلامتی گربه شما ارزش سرمایه گذاری را دارد. در صورت امکان، برای مراقبت از گربه خود بودجه در نظر بگیرید.

19. آگاهی رسانی

آگاهی رسانی در مورد پنلوکوپنی برای کمک به پیشگیری از این بیماری مهم است. با دوستان و خانواده خود در مورد پنلوکوپنی و اهمیت واکسیناسیون صحبت کنید. از پناهگاه ها و سازمان های نجات حیوانات حمایت کنید. با انتشار اطلاعات در مورد پنلوکوپنی در شبکه های اجتماعی به آگاهی رسانی کمک کنید. با هم می توانیم از گربه ها در برابر این بیماری مرگبار محافظت کنیم. آگاهی رسانی نجات بخش است. گربه ها را دوست داشته باشیم و از آنها مراقبت کنیم.